- wędrować
- 徘徊; 敖; 流浪; 漫步; 迁移; 遨; 遨游
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
wędrować
Look at other dictionaries:
wędrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wędrowaćruję, wędrowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbywać drogę zazwyczaj pieszo, podróżować, przemierzać jakieś tereny, kraj itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wędrować po górach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wędrować — ndk IV, wędrowaćruję, wędrowaćrujesz, wędrowaćruj, wędrowaćował 1. «odbywać wędrówkę pieszo lub używając środków lokomocji; chodzić, jeździć, podróżować» Wędrować pieszo, piechotą a. na piechotę. Wędrować autostopem. Wędrować samochodem. Wędrować … Słownik języka polskiego
wędrować [przechodzić i in.] z rąk do rąk — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiele razy zmieniać posiadacza, właściciela, przynależność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesyłka wędrowała z rąk do rąk, nim dotarła do adresata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wędrować — Coś wędruje z rąk do rąk zob. ręka 5 … Słownik frazeologiczny
Польский язык — РАСПРОСТРАНЕНИЕ П. ЯЗ. П. язык принадлежит к группе зап. славянских яз. и вместе с кашубским и вымершим полабским яз. составляет их лехицкую группу (см. «Славянские языки»). Область распространения П. яз. состоит прежде всего из собственно Польши … Литературная энциклопедия
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
busz — m II, D. u, blm «gęste zarośla składające się przeważnie z kolczastych, suchoroślowych krzewów, zrzucających liście na okres suszy, charakterystyczne dla suchych, podzwrotnikowych obszarów, zwłaszcza w południowej Afryce i w Australii»… … Słownik języka polskiego
chleb — m IV, D. a, Ms. chlebbie; lm M. y «pieczywo z mąki i wody na drożdżach lub na zakwasie, wyrobione w bochenki; bochenek takiego pieczywa» Chleb biały, czarny, pszenny, żytni, pytlowy. Chleb świeży, czerstwy, wypieczony. Chleb z marmoladą. Kromka,… … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
majdan — m IV, D. u, Ms. majdannie; lm M. y 1. D. u a. a pot. «czyjeś rzeczy, bagaże, tłumoki, toboły» Podróżować, wędrować z całym majdanem. Rozłożyć się gdzieś z całym majdanem. Zwinąć swój majdan. 2. przestarz. «plac na wsi, w obozie wojskowym, w… … Słownik języka polskiego
pielgrzymować — ndk IV, pielgrzymowaćmuję, pielgrzymowaćmujesz, pielgrzymowaćmuj, pielgrzymowaćował «wędrować do miejsc kultu» … Słownik języka polskiego
